BIJZONDER COLLECTIESTUK: EEN DUITS MACHINEGEWEER...
Je verwacht het niet meteen wanneer je het Industriemuseum binnenwandelt, maar achter de schermen schuilt in de museumcollectie ook een bijzondere herinnering aan de Tweede Wereldoorlog en aan de bevrijding van Gent.
Een Duits machinegeweer MG34 op tweepoot (Zweibein), ooit geproduceerd door het Duitse Rheinmetall-Maget.
Het machinegeweer werd in de jaren 1990 in de buurt van de Gentse Graslei opgedolven tijdens baggerwerken. Het geweer werd er vermoedelijk door vluchtende Duitse troepen in het water gegooid bij de bevrijding van de stad. Dergelijk geweer woog maar liefst 12,1 kg – wat voor een vluchtend soldaat een flink pak ballast betekende. Door het geweer in het water te gooien, kon de vijand het wapen moeilijk recupereren en zelf gebruiken.
Door het lange verblijf in het water is het metaal van het geweer met houten kolf aangetast, maar toch zijn het registratienummer 2636 en de verschillende merktekens WaA (Waffenamt), bpr (code voor de fabriek van Rheinmetall-Maget) nog goed te onderscheiden.
RHEINMETALL-MAGET
Hoewel na de Eerste Wereldoorlog in het Verdrag van Versailles (1919) wordt bepaald dat de Duitse industrie geen wapens meer mag produceren, worden er toch achterpoortjes gevonden... Zo richt ook wapenproducent Rheinmetall-Maget in Zwitserland een extra afdeling op die zich verder verdiept in het ontwikkelen van wapens. In Duitsland vervaardigt het bedrijf intussen onschuldige schrijfmachines. (En ja, ook zo’n schrijfmachine behoort tot de collectie van het Industriemuseum!)
Eind jaren 1920 schrijft het Heereswaffenamt, de aankoopdienst van het Duitse leger, een aanbesteding uit voor een ‘Einheitsmaschinengewehr’. Door dit universele machinegeweer uit te rusten met verschillende accessoires, moet het inzetbaar zijn door de diverse legercomponenten. Zowel Rheinmetall als Mauser Werke presenteren in 1932 hun prototype. Beide modellen zijn zeer vernieuwend, maar voldoen niet aan de voorwaarden. Rheinmetall krijgt de opdracht het beste uit de twee prototypes te verenigen in één wapen. Mauser Werke krijgt een vergoeding voor zijn bijdrage.
In 1934 is de MG34 productieklaar. Om de meer dan 100 verschillende onderdelen te vervaardigen en samen te stellen zijn 150 manuren nodig. De hoge productiekost van 327 RM (Reichsmark) is dan ook navenant. Het tuig heeft een vuursnelheid van 800 à 900 schoten per minuut, over een maximale schootsafstand van 1200 meter. Hiervoor wordt munitie van het type 7,92 x 57 mm Mauser gebruikt, die oorspronkelijk in een dubbele trommel (Gurttrommel) van 75 patronen zit. Gezien de hoge vuursnelheid blijken patroonbanden van 50 patronen, aaneenschakelbaar tot banden van 250 patronen, al snel handiger. De loop is luchtgekoeld en moet na elke 250 à 300 schoten gewisseld worden. Hiervoor is de schutter of zijn helper voorzien van asbesthandschoenen. Ondanks zijn hoge gevoeligheid voor vuil en stof en zijn grote munitiehonger, wordt de MG34 tijdens de Tweede Wereldoorlog beschouwd als één van de betere machinegeweren. Het is het hoofdwapen van de Duitse infanterie. Naast Rheinmetall staan tot 1945 nog vijf andere bedrijven in voor de productie.
WEETJE
Om aan de nieuwe wapenwetgeving van 6 juni 2006 te voldoen, werd ook het machinegeweer van het Industriemuseum bij de politie aangeboden, om vervolgens via de wapensmid van de Proefbank van Luik officieel en mit Gründlichkeit gedemilitariseerd te worden. Het wapen kan dus niet langer worden gebruikt, maar blijft voor altijd stille getuige van de Duitse oorlogswoede in onze geliefde stad Gent.